Wszystko o Shotokan :)

Shotokan - jedna z odmian karate. Twórcą tego stylu był Gichin Funakoshi, znany jako surowy i wymagający nauczyciel, dlatego też spod jego ręki wyszło wielu wybitnych karateków (np. mistrz Nakayama - twórca sportowego karate).

Nazwa "Shotokan"　oznacza "Szkoła Shoto" lub "Szkoła w której uczy Shoto". Wyraz "Shoto" oznacza "Fale sosen" i był to pseudonim Gichina Funakoshi (w różnych źródłach podaje się, że podpisywał w ten sposób prace w zakresie kaligrafii, lub że był to jego pseudonim literacki). Jako ciekawostkę można podać, że Gichin Funakoshi określał swój styl do końca życia jedynie jako "karate", natomiast nazwa Shotokan, została nadana stylowi dopiero przez jego syna i uczniów. Początkowo nazwą tą określane było jedynie dojo w którym nauczał Funakoshi.

W karate shotokan wyróżniamy:

Dachi (pozycje)
Tsuki (ciosy)
Uchi (uderzenia)
Geri (kopnięcia)
Uke (bloki)
Nage (rzuty)
Dodatkowe pojęcia w ss shotokan:

kumite (sparing, dosłownie spotkanie rąk)
kata (układ ciosów, ćwiczenie formalne, rytuał)
kihon (ćwiczenie podstaw)
Postawy shotokanu są niskie, szerokie, "twarde". Przejścia pomiędzy nimi dynamiczne i silne. Ręce spoczywają zazwyczaj nisko na biodrach, ataki wyprowadza się po liniach bliskich środkowej linii ciała. Bloki są twarde, niezbyt obszerne, oszczędne w ruchach. Techniki nożne, nawet wykonywane wysoko, muszą opierać się na względnie niskich, stabilnych postawach. Kata wywodzą się ze szkół Shorei-ryu i Shorin-ryu - są lekkie i manewrowe w jednej grupie, ciężkie i "twarde" w innej. Każdy zawodnik, niezależnie od typu budowy, powinien znaleźć coś dla siebie. Względnie lekkie i szybkie kata to Heian, Bassai, Kanku, Empi, Gankaku. Cięższe to Tekki, Jitte, Hangetsu, Jion - wywodzące się z shorei-ryu. W technikach shotokanu jest wiele elementów walki z wieloma przeciwnikami, i z przeciwnikami uzbrojonymi w miecz lub pałkę. W kumite sportowym zezwala się na kontakt na poziomie chudan, jak i gedan, lecz wymagana jest precyzyjna kontrola psychiczna nad własnym zachowaniem w walce. W Polsce shotokan jest najbardziej popularnym, obok kyokushin kai, stylem karate.

W Polsce istnieją dwie główne organizacje karate shotokan PZK - komisja shotokan (W.K.F. i E.S.K.A.) i PZKT (I.T.K.F.). Istnieje 9 stopni (pasów) uczniowskich (kyu). Każdemu stopniowi odpowiada kolor: biały - 9 kyu żółty - 8 kyu, pomarańczowy - 7 kyu, zielony - 6 kyu, niebieski - 5 kyu, 2. niebieski - 4 kyu, brązowy - 3 kyu, 2. brązowy - 2 kyu, 3. brązowy - 1 kyu, Oprócz stopni uczniowskich, są także stopnie mistrzowskie (dan), jest ich 10. Dany 1-5 są możliwe do zdobycia na normalnym egzaminie technicznym, zaś stopnie od 6-9 dan są przyznawane za wybitne zasługi dla światowego karate. 10 dan oznacza osiągnięcie ideału na drodze karate i w praktyce jest przyznawany pośmiertnie (zobacz też podział stopni i pasów w karate w innych stylach).

Główną zasadą w karatedo Shotokan (do oznacza drogę, ścieżkę postępowania) jest zaczynaj blokiem i kończ blokiem. Mistrz Funakoshi twierdził, że żadnego kroku kata nie wolno wykonywać bez zrozumienia ruchu. Nauczycieli zważających jedynie na czystość techniki nazywał technikami, karatekami zostawali tylko ci, którzy zrozumieli sens shotokan. Ta idea znajduje swoje odzwierciedlanie w półkontaktowej walce kumite - techniki w walce są wykonywane z pełną siłą bez głębszej penetracji celu (dopuszczalny jest lekki kontakt). Aby technika została zaliczona musi być wykonana z odpowiednio stabilnej pozycji i z należytą siłą. Prezesem Polskiego Związku Karate Tradycyjnego jest Włodzimierz Kwieciński, prezesem Polskiego Związku Karate jest Wacław Antoniak. Oprócz obu polskich związków działa w Polsce jeszcze kilka innych federacji w których uprawia się karate shotokan.
Kata w Shotokan:

Taikyoku
Heian (Pinan)
Tekki (Naifanchi)
Bassai (Passai)
Jion
Empi (Wanshu)
Hangetsu (Seisan)
Kanku (Kusanku)
Gankaku (Chinto)
Jitte
Chinte
Nijushiho
Sochin
Jiin
Wankan
Meikyo
Gojushiho
Unsu.

(Źródło: Wikipedia)